Eylül

Evet, yapraklar sarardı ve eylül

Sonbaharın rengarenk kapısı.

Mevsim içinde mevsim ki eylül

Küçük ölüm misali sarısı.

Yine bir yağmur ki en güzelinden

Ve tarifsiz en hüzünlüsü

Sanki bir koku, bir haber getirir gidenden 

Sigara niyetine yaktırır kutsal bir tütsü.

Esen rüzgarlar bile haberci kesilir

Eski anılardan kesitler sunar.

Geçmişi insanın bu vakit dirilir

Kalpler ki sahipsiz ve aşkla kanar.

Bu kaçıncı eylül bilemedim

Alıştım herhalde, evet artık.

Bi oturup da şu dünyaya gülemedim

Gitti, yapar mıyım bilmem artık.

Bilirim bu eylül de geçer bu mevsim de

Her ne kadar yakıp kavursa da beni

Özletir kendini, ateşini yine de

Bîtap eder hep bu cılız bedeni.